Αρχική

Εγκατάσταση

ΕΓΚΑΤΑΣΤΑΣΗ ΣΥΣΤΗΜΑΤΟΣ ΥΓΡΑΕΡΙΟΥ


 

Τα βασικά μέρη του συστήματος που εγκαθίστανται στο αυτοκίνητο είναι τα παρακάτω:

 

1) Δεξαμενή

 

 Η μετατροπή του αυτοκινήτου δεν αντικαθιστά το παλιό σύστημα καυσίμου, προσθέτει απλά ένα δεύτερο. Ως αποτέλεσμα, η δεξαμενή υγραερίου θα καταλάβει ένα μέρος του χώρου αποθήκευσης στο αυτοκίνητο, συνήθως στον χώρο αποσκευών. Οι δεξαμενές κατασκευάζονται σε "τορπίλη" ή "ντόνατ" μορφή. Οι τορπίλες δεξαμενές έχουν γενικά μεγαλύτερη χωρητικότητα, αλλά καταλαμβάνουν περισσότερο χώρο στο αυτοκίνητο. Οι δεξαμενές ντόνατ έχουν σχεδιαστεί για να ταιριάζουν στη θέση της ρεζέρβας του αυτοκινήτου. Είναι μικρότερες δεξαμενές και θα πρέπει να θυσιαστεί η ρεζέρβα. Σε μεγαλύτερα οχήματα, μπορούν να τοποθετηθούν πολλαπλές δεξαμενές για την αύξηση της χωρητικότητας σε λίτρα και παράλληλα της αυτονομίας.

 

2) Σημείο πλήρωσης

 

 Όταν η δεξαμενή τοποθετηθεί, ένα σημείο πλήρωσης ενσωματώνεται στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου, συνήθως κοντά στο σημείο της βενζίνης ή στο πίσω μέρος του κορμού. Η ιδανική τοποθεσία είναι αυτή που απαιτεί ελάχιστη απόσταση με τις σωληνώσεις για να συνδεθούν με τη δεξαμενή. Οι γραμμές των αερίων καυσίμων είναι σωλήνες χαλκού, οι οποίοι προσφέρουν μια κάποια ευελιξία όταν προσαρμόζονται. Η δεξαμενή πρέπει να είναι συνδεδεμένη με το σημείο πλήρωσης (ή αλλιώς ποτηράκι πλήρωσης), και οι γραμμές πρέπει επίσης να κινούνται κατά μήκος του κάτω μέρους του αυτοκινήτου μέχρι τον κινητήρα.

 

3) Βαλβίδα

 

 Μια ηλεκτρομαγνητική βαλβίδα εγκαθίσταται στη γραμμή καυσίμων μεταξύ της δεξαμενής και του κινητήρα. Αυτή η βαλβίδα ελέγχει τη μείωση της ροής του αερίου, όταν το αυτοκίνητο λειτουργεί με βενζίνη και όταν ο κινητήρας είναι κλειστός. Έχει επίσης ένα ενσωματωμένο φίλτρο που αφαιρεί κάθε κατάλοιπο που μπορεί να έχει το καύσιμο.

 

4) Ρυθμιστής πίεσης

 

Αναφέρεται επίσης ως αεριοποιητής. Αυτή η συσκευή εκτελεί μία από τις λειτουργίες που χειρίζεται ένα καρμπυρατέρ σε ένα βενζινοκινητήρα - κατά τη χρήση θερμότητας από υγρή φάση του υγραερίου για την αεριοποίηση  σε μορφή αερίου. Ένας άλλος έλεγχος ασφαλείας περιλαμβάνει ένα ηλεκτρικό κύκλωμα που κόβει τη ροή του αερίου, εάν σταματήσει η μηχανή. Ο ρυθμιστής είναι συνήθως μικρότερος από ένα κανονικό καρμπυρατέρ, έτσι η εξεύρεση χώρου στο κινητήρα δεν αποτελεί πρόβλημα.

 

5) Μίκτης

 

 Το άλλο μέρος της λειτουργίας ενός καρμπυρατέρ είναι να στέλνει σε μίκτη το μείγμα καυσίμου - αέρα στην πολλαπλή εισαγωγή. Ο μίκτης λαμβάνει πληροφορίες από αισθητήρες του αυτοκινήτου ή εγκέφαλο και στη συνέχεια ελέγχει την ποσότητα του αερίου που καταλήγει στη σειρά των κυλίνδρων.

 

6) Διακόπτης εναλλαγής καυσίμου

 

 Το σύστημα πρέπει στη συνέχεια να έχει καλωδιώσεις στο ηλεκτρικό σύστημα του αυτοκινήτου, που θα επιτρέψουν τη λειτουργία της ένδειξης του καυσίμου, καθώς και ο κατάλληλος αυτόματος διακόπτης εναλλαγής καυσίμου αερίου και βενζίνης (ενσωματωμένο στο ταμπλό του αυτοκινήτου). Πρέπει να υπάρχει σύνδεση με τον εγκέφαλο του αυτοκινήτου, έτσι ώστε η διαχείριση του καυσίμου σε διάφορες λειτουργίες του κινητήρα να είναι η κατάλληλη .
Αυτοκίνητα με ηλεκτρονικό σύστημα ψεκασμού θα χρειαστούν  ένα ηλεκτρονικό ‘’εξομοιωτή’’. Όταν το αυτοκίνητο λειτουργεί με αέριο, οι εγχυτές (μπεκ) της βενζίνης δεν θα πρέπει να στέλνουν πληροφορίες στον εγκέφαλο του αυτοκινήτου. Ο εξομοιωτής (emulator) δίνει το κατάλληλο μήνυμα, ώστε ο εγκέφαλος του οχήματος να λειτουργήσει σωστά.